Zaten Cennete girmeyecek miyiz, boşver bu dünya hayatını gönlümüzce yaşayalım. Allah affedicidir, Müslümanların tüm günahlarını affeder, Allah'ın rahmeti büyüktür, ne kadar günahkar olsan da cennete gireceksin, gibi toplumda yaygın ifadeler başını alıp gitmiş durumda. Günahkar, tembel, üretmeyen, zevk u sefaya dalmış, nefsini ilahlaştırmış bir toplum ile maalesef karşı kaşıya kalmış durumdayız, desek abartmış olmayız. Sadece kendi toplumumuzda değil İslam aleminde de bu tabloya yaygın olarak müşahede etmekteyiz. İslam aleminin başta Filistin olmak üzere işgal edilmesinin, İslam topraklarında yabancı unsurların hakim olmasının, İslam aleminin zelil, onursuz bir yaşam içinde olmasının, Batı'nın özellikle de İngiliz ve Amerika hegamonyasının hüküm sürmesinin nedeninin zaten cennete gireceğiz, anlayışı ile günaha batıp Allah'ın rızasından uzaklaşmak olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Mesele Müslümanın, Allah'ın rahmetine güvenerek günaha sürüklenmesi meselesi değil asıl mesele Allah azze ve Celle'nin emirlerine uymayarak zelil bir yaşamı tercih ederek gaflet ve delalet içinde olan Müslümanın bunun farkında olmama meselesidir. "Ey İnsanlar! Rabbinize karşı gelmekten sakının. Ne babanın evlâdı, ne evlâdın babası nâmına bir şey ödeyemeyeceği günden çekinin. Bilin ki, Allah'ın verdiği söz gerçektir. Sakın dünya hayatı sizi aldatmasın ve şeytan, Allah'ın affına güvendirerek sizi kandırmasın." (Lokman, 33) Bizlere düşen dünya hayatının bir imtihan mekanı olduğunun bilincinde olarak bize sunulan bu hayatın sağlam bir inanca ve amele dayanarak iş yapıp İslam alemi ve Müslümanlar için güzel kazanımlar elde ederek Allah'ın rızasını kazanmaktır. Allah azze ve celleye kulluk ederken adam gibi kulluk etmektir. Onurlu ve izzetli bir Müslüman için, öyle kıyıdan köşeden İslam'ı yaşamak yaraşmaz. Tarihte çok cefalar çekildi, nice eziyetler ve sıkıntılar içinde Sahabeler ve Tabiinler İslam'ın bayrağını dünyanın her yere ulaştırdılar. Ve onlar asla İslam'ı yarım yamalak yaşamadı, olsaydı öyle bu topraklar İslam ile şereflenir miydi? Bize düşen İslam'ı bir bütün olarak hakkını vererek yaşayıp yaşatmak değil mi? "İnsanlardan öylesi de vardır ki, Allah’a kıyıdan kenardan kulluk eder. Eğer kendisine bir hayır dokunursa, gönlü onunla hoş olur. Şâyet başına bir kötülük gelirse, gerisin geri (küfre) dönüverir. O dünyayı da kaybetmiştir, ahireti de. İşte bu apaçık ziyanın ta kendisidir. (Hac, 11) Mavi Marmara şehidimiz, Şehid Ali Haydar Bengi Hocamız, (Allah makamını yüce kılsın) şunu söylemişti Ömer Aytaş hocamıza: "Ömer, kardeşlere söyle, cennette köşeler var, bir de köşkler var. Onlara ne oluyor da köşkler dururken köşeler için çalışıyor."